BioGrafie

Abram Leszcz urodził się w 1932 r. w Raseiniai [pol. Rosienie]na Litwie. Jego ojciec zajmował się handlem zbożem i lnem, matka była gospodynią domową. W domu z rodzicami rozmawia w jidysz, w szkole uczy się rosyjskiego, a w każdą sobotę chodzi z ojcem do synagogi. 14 czerwca 1941 r. cała rodzina przymusowo przesiedlona zostaje do Republiki Komi, do wsi położonej 8 km od Syktywkaru. Abram „nigdy nie zrozumiał z jakiego powodu zostali zesłani". 

Jego ojciec pracował przy rąbaniu, cięciu i transporcie drewna, a na skutek ciężkiego wypadku został przewieziony do szpitala, gdzie wkrótce zmarł. Jego matka, która została przydzielona do pracy na roli, również trafiła do szpitala. Tak więc, w wieku 12 lat, Abram musiał wziąć na siebie ciężar bycia głową rodziny. Aby wyżywić swoje dwie siostry, musiał przerwać naukę i pracować przy sianokosach oraz przy innych pracach w gospodarstwie.

W 1948 r. uciekł, udało mu się wrócić na Litwę, gdzie odkrył, że prawie cała jego dalsza rodzina zginęła, zamordowana w czasie wojny przez hitlerowców. Dzięki pomocy dalekich krewnych udało mu się ukryć swoją przeszłość i znaleźć pracę jako robotnik w zakładzie kaletniczym. W maju 1951 roku został wcielony do marynarki wojennej i musiał odbyć pięcioletnią służbę wojskową.

Po powrocie wznowił pracę w warsztacie, gdzie awansował i został kierownikiem oddziału, a jednocześnie rozpoczął studia w Instytucie Przemysłu Lekkiego. Później wyjechał „zarabiać pieniądze na dziewiczych ziemiach Kazachstanu". 

Dziś mówi, że udało mu się bez trudu odnaleźć w nowym środowisku w pracy, ponieważ po powrocie ukrył fakt, że był deportowany i wymyślił nową wersję opowiadania o swojej przeszłości!